Vióuleto-de-roucas
Viola rupestris
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette des rochers.
Descripcioun :La vióuleto-de-roucas fai partido dóu group de vióuleto sènso fuio basalo e que fai d'entre-nous amé d'estipulo primo e franjado. Èi souvènt cuberto de péu courtet e noumbrous sus li fueio e li pecou (fotò). Lis estipulo, en lanço, soun bourdado de làrgi franjo.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Pinèdo
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Viola rupestris F.W.Schmidt, 1791
Pisso-chin(-d'autouno)
Taraxacum autumnale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Nom en français : Pissenlit d'Automne.
Descripcioun :Li flour d'aquéu pisso-chin sorton dóu tèms di plueio d'autouno. Fai de rouseto de fueio contro lou sòu e qu'an touto formo. Se destrìo dis àutri pisso-chin que li bratèio de la flour coumpausado soun proun banarudo, emé un larjo bord roso o palinous (seiciounSCARIOSA ).
Usanço :Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.
Port :
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Taraxacum autumnale Castagne, 1845
(= Taraxacum minimum, 1869 (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc. )